Zvonko Bogdan je jedan od najpoznatijih pevača narodne muzike, šansonjer, pevač starogradskih pesama i čuvar narodnog folklora posebno sa teritorije Vojvodine.
Pored svega navedenog, Zvonko Bogdan ima i vinariju, ergelu konja, a takođe je i pesnik, slikar i kompozitor, te je i jedan od najznačajnijih pevača uz tamburaške orkestre.
Zvonko Bogdan – biografija
Poznati pevač je rođen kao Zvonimir Bogdan u Somboru, u tadašnjoj Kraljevini Jugoslaviji, dana 5. januara 1942. godine.
Zvonko je rođen i odrastao na salašu svog dede Stipana Kukuruzara, na periferiji grada Sombora, i tu je uživao u bezbrižnom destinjstvu sve do polaska u školu, te vreme provedeno tad sa svojim dedom, pamti kao najlepši period svoga života.
Zvonkov otac je bio Stipan Bogdan, koji je po struci bio zanatlija kovač, koji je imao običaj da posle napornog posla ode u kafanu, gde je uživao uz pesmu i tamburaše, pa je često dolazio kući fijakerom, u ranu zoru u pratnji tamburaškog orkestra.
Mladom Zvonku je sve to delovalo veoma zanimljivo i lepo, pre svega jer nikada takav očev život nije uzrokovao svađe u porodici, i jer pevačeva majka nikada nije prebacivala svom mužu jer je znala da se na taj način opušta od posla, a i bio je veliki domaćin koji je o kući uvek prvo vodio brigu.
Kako je Zvonkov otac Stipan, dugi niz godina pevao u KUD „Miroljub“, te je i nastupao kao vrlo poznati pevač u sombosrskom „Bunjevačkom kolu“, Zvonko je već u mladosti zavoleo i počeo da peva bunjevačku muziku i pesam uz tamburaše.
Međutim, i majka Zvonka Bogdana, Maca, bila je vrlo muzikalna, iako domaćica na salkašu, te bi često u zborovima i na okupljanjima pevala drugi glas, tako da je Zvonko imao od koga da olako i nasledi muzički talenat.
U rodnom Somboru, Zvonko Bogdan je završio osnovnu školu, te je upisao i srednju Ekonomsku školu, ali se u srednjoj školi veoma zainteresovao i za glumu, te je tada dobio probni angažman u Narodnom pozorištu u Somboru, da bi sa 19. godina, odlučio da se iz Sombora preseli u Beograd.
Iako je u Beograd došao da se upiše na tadašnju Pozorišnu akademiju, kako nije imao sredstava za život, Zvonko je počeo da nastupa po kafanama, te je tada shvatio da je pesma njegov pravi i definitivni izbor, i tada je pevao u drugorazrednim kafanama sve do 1963. godine.
Nakon toga, Zvonko prelazi u kafanu „Union“, kada je u sedamdesetim godinama bio do izvesne mere i afirmisan kao pevač, te je tada narepertoaru imao samo tradicionalne pesme, jer kako je kasnije i sam isticao, nije znao da peva ništa drugo.
Svoj prvi javni nastup, Zvonko Bogdan je imao u danas i tada poznatom prestoničkom restoranu „Kalemegdanska terasa“, gde je pevao gostima svadbarske i tradicionalne pesme iz svog rodnog kraja, koje su ga tada proslavile, ali po kojima je i ostao poznat sve do današnjeg dana.
Pored toga što je veoma veliki poštovalac i izuzetni interpretator izvorne muzike, posebno one iz Bunjevačkog kraja, Zvonko i sam piše i komponuje pesme o ženama, konjima, ljubavi i životu.
U Subotici, Zvonko Bogdan ima već punu deceniuju, vinariju sa svojim imenom, a poznat je i po braku sa glumicom Gizelom Vuković.
Prva pesma čiji je poznati pevač kompletni autor, objavljena je 1968. godine pod nazivom „Svake noći tebi pevam“, a pored nje neke od njegovih najpoznatijih autorskih numera su i – „Ej, salaši na severu Bačke“; „Govori se da me varaš“; „Već odavno spremam svog mrkova“; „Kraj jezera jedna kuća mala“; „Prošle su mnoge ljubavi“; „O tebi pevam najdraži grade“; „Neko sasvim treći“; „Ljubav“; „Jedan stari kontrabas“; „Beše jedan čovek“; „Bunjevačko prelo“; „Ne mogu se setit’ leta“; „Spušta se noć na ravni Srem“; „Šta li radi moja ljubav“ i „Doći ću ti ko u staroj pesmi“.
Muzička karijera Zvonka Bogdana
Iako je sve do 1971. godine, Zvonko Bogdan pevao po beogradskim kafanama i restoranima, shvatio je da ne može u pevačkom poslu tako da i opstane, jer je bilo previše kafanskih pevača, te su se zbog konkurencije i zarade smanjivale, a od kuće više nije imao nikakvih dodatnih prihoda, jer mu je iste 1971. godine, preminuo i otac.
Te godine, pevač je odlučio da komponuje svoju pesmu „Ej salaši na severu Bačke“, gde je tada na radiju Novi Sad, pomenutu pesmu otpevao i snimio, a prestrašen od kritika tada velikih vrsnih poznavalaca i kompozitora je rekao da je to jedna stara tamburaška numera koju je naučio davno u svom rodnom selu.
Pomenutu pesmu je Zvonko Bogdan snimio i objavio kao svoju autorsku pesmu, te je nakon toga nastavio da piše i komponuje i u svojoj višedecenijskoj karijeri, ima veliki broj autorskih hit pesama.
Pesme ovog izvanrednog šansonjera, asocijacija su na šitoka polja, „konje koji jure“, prostrane ravnice i stare salaše u Vojvođanskim selima, a glas popolarnog Zvonka Bogdana je dodatna vrlo iskrena emocija koju vole i stari i mladi (te je tako pevač nekoliko puta čak gostovao na „Beer festu“ u Beogradu).
Svoj prvi album je Zvonko Bogdan objavio 1973. godine, pod nazivom „Zvonko Bogdan“, a zatim su usledili albumi – „Biseri narodne muzike“ (iz 1973. godine); „Zvonko Bogdan peva za vas“ (iz 1974. godine); „Što se bore misli moje“ (iz 1976. godine); „Zvonko Bogdan i tamburaški orkestar Janike Balaža“ (iz 1981. godine); „Legolas“; „Zvonko Bogdan“ i „Pesme i pesnici“ (sva tri iz 1984. godine); „Zvonko Bogdan“ (iz 1990. godine); „Rariteti“ (iz 2003. godine); „Uspomene na vreme koje se sigurno ponoviti neće“ (iz 2003. godine); „Zvonko Bogdan – najveći hitovi“ (iz 2005. godine) i „Zvonko Bogdan – ova pesma refren nema“ (iz 2012. godine).
Pune četri i po decenije muzičke karijere, poznati pevač je obeležio velikim koncertom u „Sava Centru“ u Beogradu, 24. novembra 2013. godine.
Privatni život Zvonka Bogdana
U Beogradu se Zvonko Bogdan oženio subotičankom Marijom, sa kojom ima dvoje dece – sina Sigmunda (rođenog 1974. godine), kao i ćerku Evelinu (rođenu 1976. godine), a sa svojom se porodicom se 1980. godine preselio u Suboticu gde i danas živi i kako je pomenuto već više od deceniju ima svoju vinariju, koja je stekla veliku reputaciju među poznavaocima i ljubiteljima dobrog vina.
Kako Zvonka često zovu i „legenda panonske šansone“, on je taj nadimak i opravdao uzgajanjem vinograda i ergelom konja koju poseduje u salašu u Subotici, gde kako kaže najviše uživa u vrlo divnom druženju sa svojim unucima i konjima, koji su mu i danas najveća radost i sreća koju on ima.
Kao najveći kompliment i najupečatljiviji trenutaku svojoj karijeri, Zvonko navodi susret sa dva književna velikana Duškom Radovićem i Momom Kaporom, koji su u hotelu „Union“ sedeli za stolom, i kada im je on prišao da ih pozdravi i upita šta tu čekaju, oni su mu odgovorili da su pak došli na njegov nastup.
Najlepše i najpoznatije pesme Zvonka Bogdana su – „Osam tamburaša s’ Petrovaradina“; „Ko te ima, taj te nema“; „U tem Somboru“; „A ti se nećeš vratiti; „Kupiću ti cipelice“ i mnoge druge.
Ime i Prezime: Zvonimir Zvonko Bogdan
Nadimak: Zvonko; „legenda panonske šansone“
Datum i mesto rođenja: 5. januar 1942. godine, Sombor, Kraljevina Jugoslevija
Zanimanje: pevač; kompozitor; šansonjer; pesnik; džokej i slikar
