Kada se ovaj poremećaj pojavi u srednjoj životnoj dobi ili kasnije, pacijenti se suočavaju sa dijagnostikama i preprekama u lečenju koje mlađi pacijenti nemaju.
Novija istraživanja pokazuju da hormonalnepromenekoje se događaju kod žena u 40-im godinama mogu imati važnu ulogu u kasnom nastanku poremećaja ishrane.
Simptomi poremećaja ishrane kod žena su najčešći tokom adolescencije, zatim ulaze u fazu mirovanja između 25 i 34 godine života, a onda se ponovo aktiviraju oko 45 godine života. To se podudara i sa vremenom ulaska u pubertet i perimenopauzu.
Smatra se da su ekstremne fluktuacije estrogena u perimenopauzi krivci za poremećaje ishrane u srednjim godinama, kaže psiholog Džesika sa Univerziteta u Severnoj Karolini.
Poremećaji ishrane verovatno imaju i genetske korene, pokazuju nedavna otkrića. Bilo da je uzrok hormonalni, genetski ili psihološki, poremećaj ishrane često biva zanemaren ili neprimećen u društvu koje se boji viška kilograma, koje često dolazi s godinama.
Osobe s poremećajem ishrane često dobijaju komplimente za prehrambene navike, kao i za svoju liniju. Kao rezultat toga, ljudima je teško da ozbiljno shvate navedeni poremećaj“, kaže Stefani Zervas, psiholog sa Univerziteta u Severnoj Karolini.
Za sada su istraživanja poremećaja ishrane retka, posebno studije starijih odraslih osoba.
Istraživači se bore da dobiju sredstva iako poremećaji ishrane imaju najveću stopu smrtnosti od bilo koje druge mentalne bolesti.
Lečenje mlađih pacijenata obično ima takav pristup u kojem je stručnjak glavni.
Starije osobe mogu imati više koristi od manje linearne saradnje pacijenta i lekara kako bi se odlučilo o prioritetima lečenja, kaže klinički psiholog Margo Majn.
