Mate Mišo Kovač (Šibenik, 16. jul 1941), hrvatski pevač zabavne muzike.
Rođen kao dete Zrinke i Jakova Kovača. Mišo je rastao u porodici sa bratom Ratkom i sestrom Blankom.
Zanat tapetara trebao je obeležiti životni put Miše Kovača, ali je, na jednom takmičenju talenata u Karlovcu, s pesmom „I can´t stop loving you“ Reja Čarlsa, doživeo veliki uspeh, te je tako određen životni, a i estradni put ovog harizmatičnog pevača.
Hit kojim je trasirao put ka najuspešnijem pevaču zabavne muzike, ikada viđenim na svim prostorima bivše Jugoslavije, bila je „Više se nećeš vratiti“, pobednička pesma s nekad popularnog sarajevskog festivala „Vaš šlager sezone“ (1969.), delo tada mladog kompozitora i tekstopisca Đorđa Novkovića. Taj singl prodat je u pola miliona primeraka, a saradnja s Novkovićem obeležila je gotovo čitav Kovačev opus, i nastavila se sve do Novkovićeve smrti, 2007. godine.
Godine 1971. osvojio je festival u Splitu pesmom Stjepana Mihaljinca „Proplakat će zora“, koja je takođe prodata u pola miliona kopija, i definitivno se učvrstio na tronu najpopularnijeg pevača u bivšoj Jugoslaviji, a, uprkos godinama, njegova harizma ni do danas nije izbledela. Nakon 1980. i pobede u Splitu sa pesmom „Dobra ti večer mati moja“ dugi niz godina nije nastupao na festivalu.
Pevač je sa daleko najviše prodatih nosača zvuka tzv. zabavne muzike u bivšoj SFRJ.
Oprobao se i glumačkim vodama glumeći s Radetom Šerbedžijom u filmu „Poslijepodne jednog fazana“. Muzička karijera i dalje mu je cvetala, pet puta je proglašavan pevačem godine, a 1989. godine proglašen je za osobu godine u bivšoj Jugoslaviji.
Od supruge Ljubice razveo se nakon četiri godine braka i 1973. se venčao sa Splićankom Anitom Baturinom, koja je bila mis Jugoslavije, sa kojom je 1975. godine dobio sina Edija, a dve godine kasnije i kćerku Ivanu. Na turnejama po Kanadi i Australiji 80-tih odbio je da peva pod Pavelićevom slikom čime stiče reputaciju „komunjare“ među ustaškom emigracijom koja mu to nije oprostila. Pre prvih višestranačkih izbora u Hrvatskoj u velikom intervjuu danom u Nedjeljnoj Dalmaciji pod naslovom „Dalmacija u mom oku“ izjavio je: „Ako ovi dođu na vlast, za mene ovdje više nema mjesta“,misleći ma HDZ.
Godine 1992, njegov sin, Edi, koji se pridružio specijalnoj jedinici Hrvatske vojske zvanoj „Škorpioni“ tokom rata u Hrvatskoj, bio je ubijen u Zagrebu pod sumnjivim okolnostima. Mišo tu vest nikada nije potpuno preboleo. Policija je objavila saopštenje u kojem tvrdi kako je reč o samoubistvu. No, Mišo Kovač i danas tvrdi kako je reč o ubistvu.
Nakon sinovljeve smrti, izjavio je da više neće nastupati. Nakon toga pristupa kratkotrajno Paraginom HOS-u slikajući se za novine u crnoj odori.
U depresiji, 14. januara 1999, u zagrebačkom stanu u ulici Maksimirskoj 69, Mišo Kovač pucao je sebi u prsa neprijavljenim pištoljem „Bereta“, ali taj neuspeli pokušaj samoubistva doneo mu je saznanje da život mora ići dalje. Tokom tih istih 90-ih godina, osim sina Edija, izgubio je majku, kao i mlađeg brata Ratka. Pre Kovačevog pucnja u prsa, brak sa Anitom se raspao, te je pokušao ostvariti ljubavnu vezu sa 30 godina mlađom astrologinjom Silvijom plemenitom Kalvi Marković. Ali posle još jednog ljubavnog brodoloma, nova Kovačeva životna pratilja postala je Lidija Pintarić.
Po oporavku od pucnja u prsa, u Splitu je održao oproštajni koncert pred oko 50.000 ljudi. To je ponovio u zagrebačkom Domu sportova, a nakon toga usledila je cela serija oproštajnih koncerata. Ipak, to nije bio kraj Kovačeve karijere. Usledili su i novi albumi.
Godine 1999., Mišo je snimio album „Budi čovjek dobre volje“, kako sam kaže zahvaljujući kćerki Ivani. Smatra da je to njegov najbolji album ikad.
