Dado Glišić rođen je 1977. godine u Banjaluci u gradu na Vrbasu. Tu je proveo svoje detinjstvo i išao pored osnovne i u muzičku školu “Vlado Milošević”. Kako je bio od malih nogu buntovnik, Dado se vrlo rano pobunio i napustio muzičku školu, jer je želeo da mu se posvećuje više pažnje, nije želeo kliše časove. Zatim odlazi kod profesora klavira “Muhameda – Brace Skopljaka” i tu kreće njegov put ka harmoniji i muzici. Hladni rat koji je zadesio njegovu zemlju mijenja sve u njegovom životu. Njegov omiljeni profesor klavira napušta grad na Vrbasu i u svojoj gorčini, ostavivši sekiru u klaviru, od tog momenta više ništa nije bilo isto.
Posle završetka rata Dado Glišić seli se u Beograd gde počinje da se usavršava kao muzičar i 2000. godine se prijavljuje na “Budvanski festival” sa pesmom “Zgazio me život”, iako je još bio mlad za ovu tematiku koju nosi pesma, uspeva da se plasira u finale samog Festivala gde i počinje priča o dečaku koji će kroz vreme pokazati da živi za muziku.
Pesma koja mu je otvorila vrata za mnoge poslovne poduhvate na prvom mestu da se izrazi u muzičkom pravcu, komponovao je muziku i za druge i radio vrlo uspješne aranžmane, tako da većina velikih hitova nastalo je iz talenta ovog mladog momka Dade Glišića kojem se trag gubi na kratko vrijeme. Tada se pojavljuje sa albumom “Ljubavi…” gde pokazuje izraženu crtu prema umetnosti i muzici, gde je muzika ne njegovo životno opredeljenje, već najveća ljubav.
Nizali su se hitovi: “Sto bespuća”, “Dišem al’ nisam živ”, “Dobar i lud”, “Kopija”, “Više od laži”, “Ostaviću ruže” i dr. Svih devet kompozicija bili su hitovi i priča za sebe. Pesme sa pomenutog albuma poput “Sto bespuća” i “Dišem al’ nisam živ” obeležile su muzičku scenu kako u Srbiji tako i u regionu, tako da se u klubovima nije moglo zamisliti da bend ili drugi izvođač ne izvede pomenute pesme. Pesme koje su ušle u istoriju i dobile zasluženo mesto evergreena.
Tokom 2005. godine i velikog uspeha albuma “Ljubavi…”, Dado nestaje sa muzičke scene gde se bori sa velikom životnom bitkom u kojoj ga je muzika održala da izađe kao pobednik, puno snažniji i jači. Posvećuje se svojim snovima otvaranju sopstvenog muzičkog studija Music Studio The “Best” u Banja Luci, gde se počinju stvarati nove note i pravci na našoj muzičkoj sceni.
Dado se pojavljuje 2011. godine sa pesmom “Neponovljiva” i vraća se na mesto na kojem je uvek i bio – na samom vrhu muzičke scene. Nastavlja sa nizanjem dobrih i kvalitetnih hitova i sve ostavlja bez daha emotivnom baladom “Dođi…” sa kojom osvaja prvu nagradu 2012. godine na festivalu “Vrnjačka Banja” i još jednom postavlja standarde u pravcu muzike. Novim album niže same hitove – emotivnom bombom “Kad bih ja”, duet sa Kayom “Brojiš do 100”, “Nisam tvoj”, “Voli il’ zaboravi”.
Sredinom 2013. godine uradio je duet sa svojim kolegom Željkom Vasićem “Australija i Amerika” i time najavljuje novi album “Još nije gotovo” koji je krajem godine ugledao svetlost dana. Već na prvo slušanje izdvojile su se pjesme: “Čija li si”, “Jedini si razlog”, “Budi svačija” kao i emotivne bombe “Proklet i sam” i “Jer te volim”.
Naravno, to je samo početak svega onog što sledi u daljoj karijeri Dada Glišića. Simboličnim nazivom novog albuma “Još nije gotovo” Dado dokazuje da nikada ne miruje i kada mislite da ste sve već videli i čuli, on nas iznenadi i nikog ne ostavlja ravnodušnim. Umjetnik dečačkog izgleda, jake harizme, sa stavom i još jačih emocija koje ispoljava kroz svoje unikatne pjesme, pokazuje da u suštini “muzika ima priču koja nema kraja”.
